ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ

YALIN haliyle, bu yıl 60’ncı kuruluş yıldönümünü kutlayan bir eğitim kurumu.

Özelinde ise Erzurum’un lokomotifi; can’ı, kan’ı, hayat iksiri, velhasılı herşeyi!

***

Sakın “abartı” gelmesin söylediklerim size.

***

Alın Atatürk Üniversitesi’ni bir kenara, memlekette geriye çok da önemli şeylerin kalmadığını üzülerek göreceksinizdir.

***

Erzurum, herkes de biliyor ki, özellikle göç yüzünden sürekli kan kaybediyor.

Tabi Atatürk Üniversitesi de!

***

Son yıllarda kötünün de ötesinde bir anlayışla yönetilen, başta FETÖ olmak üzere, çeşitli cemaatlerin yuvalanmasına göz yumulan Atatürk Üniversitesi, ne yazık ki, gücünden çok şey yitirdi.

***

Sadece cemaat yapılanması değil, aynı zamanda “beyin göçü” de Atatürk Üniversitesi’nin belini kırdı.

***

Aslında beyin göçü, yeni bir olgu değil, yıllardan beri sürüyor.

***

Ve biz, önüne geçemediğimiz bu göç ya da kaçışa gerekçeler bulmuş, sloganlar üretmiş, en çok da kendimize, “üniversite kuran üniversite” payesini yakıştırmışız!

***

Sanki Atatürk Üniversitesi’nin böyle bir mecburiyeti varmış gibi!

***

İster kabul edin, ister etmeyin!

Atatürk Üniversitesi, sadece Erzurum’un, ya da Doğu Anadolu’nun değil, ülkenin önemli, saygın ve ciddi devlet üniversitelerinden birisi.

***

Yanlış anlaşılmasın!

***

Ölçülendirmemi, “Üniversitenin şu kadar fakültesi ve hocası, o fakültelerinde okuyan şu kadar öğrencisi var” diyerek “nicelik” olarak yapmıyorum.

***

Değerlendirmemi ben; sayıları çok fazla olmasa da, donanımlı, birikimli, kendisini alanında iyi yetiştirmiş, dünyaya entegre olmuş, hali hazırda koşan, koşuşturan, üreten, devlete ve millet faydalı işler yapma gayreti içinde olan bilim insanlarına bakarak yapmaya çalışıyorum.

***

Atatürk Üniversitesi’nin hemen her fakülte veya yüksekokulunda, gönlü millet ve memleket sevdası ile dolu, “nitelikli” hocaları bulmak mümkün.

***

Ama o nitelikli, o saygın, o bilgi ve birikim sahibi, sözüne itibar edilen, çalışmaları kaydadeğer bulunan bilim insanlarının, gerçek akademisyenlerin, ilkeli, dürüst, haysiyetli, üretken insanların “sayıları ne kadar?” derseniz…

***

O konuda ne yazık ki, çok bonkör olamıyorum.

***

Keşke “sayıları o kadar çook ki” diyebilseydim…

Üzgünüm, diyemiyorum!

***

İşin en ürküten tarafına gelince…

***

Alanında kendini kanıtlamış, araştırma yapan, uluslararası alanda adından sıkça bahsettiren o değerli bilim insanlarına, çok önemli imkanların, reddilemeyecek meblağda maaşların “altın tepsi” içinde sunuluyor olmasıdır.

***

Anlayacağınız Atatürk Üniversitesi’nin önemli isimlerine, Batı’daki özellikle de özel üniversitelerden “kanca atılmış” durumda.

***

Teklif alan “gel gel” edilen hocaların az bir bölümü, gitmeme konusunda “kesin kararlı”, kimi de gidip-gitmeme arasında tereddüt yaşıyor.

***

Ama gitmeyi iyiden iyiye kafasına koyanlar da yok değil.

***

İşte Atatürk Üniversitesi’ni “tehdit eden” en önemli tehlike budur.

***

Şayet üniversite yönetimi, elinde sayıları giderek azalan o kıymetli hocalarına, akademisyenlerine ve idare kadrolardaki yetişmiş elemanlarına sahip çıkamaz…

***

Var olanlara da imkan sunamaz, bilimsel çalışma yapma ortamı hazırlayamaz ise…

***

Kimse kusura bakmasın ama, Atatürk Üniversitesi “kağıttan kule” misali hızla çöker.

***

Hal böyleyken, yani orta yerde Atatürk Üniversitesi’ni bekleyen çok ciddi tehlikeler varken, hiç kimsenin böylesi önemli ve büyük bir sorunu görmezlikten gelmeye, meselelere sırtını dönmeye, “ölen ölür, kalan sağlar bizimdir” demeye hakkı da yoktur, olamaz da.

***

Atatürk Üniversitesi’nin yeni Rektörü Prof. Dr. Ömer Çomaklı’nın, hem beyin göçünü önleme ve hem de bilimsel anlamda önemli çalışmaların yapılması sağlama adına gayret gösterdiği bir gerçek.

***

“Bir insan, çok insan” derler ama, “yoktan var etmek de sadece Allah’a mahsustur.”

***

Dolayısıyla sadece “bir kişinin” sorunları, sıkıntıları bertaraf etme adına gayret göstermesi yeterli olur mu, tartışılır.

***

Bence Atatürk Üniversitesi başta olmak üzere, ETÜ’ye ve de ETSO’nun kuracağı özel üniversiteye siyaseten destek olmak, kaynak bulmak, imkanlar sağlamak gerek…

***

De!

***

İşte asıl mesele burada.

Kiminle ve nasıl.