EKMEK NİMETTİR, GELİŞİGÜZEL FIRLATILMAZ!
NE zamandan beri emeklerimizi,değerlerimizi ayaklar altına almaya başladık?
…
“Ekmek” dediğinde aklınıza ne geliyor?
Benim aklıma ne geliyor, biliyor musunuz?
Sıralayayım isterseniz…
…
Başta, tarlada ekilen buğday, ardından altın sarısı başaklar ve o başakları alın teriyle ıslatan insanlar geliyor.
Yetmiyor tabi.
Un geliyor aklıma mesela.
Sonra, fırındaki kavruk yürekli işçilerin gece-gündüz, kar, kış demeden gösterdikleri gayret…
…
Anlayacağınız, tarladan, sofraya gelinceye kadar ekmeğe dönüşen buğdayın her hali!
Tıpkı edebiyat derslerinde gördüğümüz “de hali, den hali ve de DENSİZLİK hali” gibi…
…
Buğdayın una, unun ekmeğe, ekmeğin sofraya geliş sürecini şöyle bir gözünüzün önüne getirin, sonra da sokağa çıktığınızda alıcı gözle çevrenize bir bakın, bakın da yerlerdeki ayıbı, yerlerde parça parça edilmiş ve çevreye savrulmuş ekmekleri, kısacası densizliği görün lütfen.
…
Ekmeğin geçirdiği yolculuğun son halini yollarda görmek, içimi acıtıyor benim.
Oysa biz, bin bir emekle üretilen ve toplum olarak hep saygı duyduğumuz ve hatta muhtaç olduğumuz ekmeği, ayaklar altında görünce kaldırmayı öğrenmiştik büyüklerimizden!
Yerde gördüğü ekmek parçasını alıp, öpüp, alnına götürmemiş kimse var mıdır aramızda, sanmıyorum.
…
“Ekmek” denince, aynı zamanda toprak gelir aklıma, toprağı işlemek, ekip, biçmek gelir…
…
Çoğu zaman bilimden, bilgiden araştırmadan ve sorgulamaktan bahsederim.
Sert geçen kış aylarında, yaban hayatına yemleme ile destek veren güzel düşünen insanlara saygılarımı sunmakla birlikte, ne kadar yemleme konusunda bilgi ve bilince sahip olduklarını da sorgulamadan geçemeyeceğim!
Ayak altında bir kedi, köpek ve hatta tilkinin yiyemeyeceği büyüklükte, üstelik kaskatı donmuş, bütün halindeki ekmekleri görmeye başladığımdan beri düşünüyorum!
Bilinçli olmak, daha önce farkında olunmayan şeylerin, bilgi edinilerek farkına varılması demekse…
Neden insan bilinci, doğadaki diğer canlılara oranla çok yukarılarda olması gerekirken, aşağılara düştü acaba?
Ekmeğe nimet gözüyle bakan ve saygıda kusur etmeyen bizler, nasıl olduk da unuttuk her şeyi!
…
Doğaya yabani hayvanlar için yem bırakılır; ama EKMEK BÜTÜN OLARAK FIRLATILMAZ!
İri ekmeklerin hayvanlar tarafından nasıl YENİLEMEDİĞİNİ gözlemleyen birisi olarak söylüyorum…
Yaban hayvanları o ekmekleri yiyebilselerdi, her yer ekmekle dolup, taşmazdı.
…
İyilik yapmak, yabani hayvanlara faydalı olmak istiyorsak, ekmekleri hayvanların yiyebilecekleri büyüklükte parçalamalı ve doğaya dönüşümlü kaplar içinde belli yerlere bırakılıyız.
“DOĞAYA EKMEK BIRAKTIM” diyerek, vicdanlarını rahatlattıklarını zannedenler, yaptıkları yanlışın farkında olmalılar.
…
Yanlış yemleme yöntemiyle, ekmekleri gelişigüzel şekilde sağa-sola fırlatan, dolayısıyla yabani hayvanların doyduğunu zannedenler, ne büyük yanılgı içindeler, bilemezsiniz.
Bu şekilde sızlayan vicdanların sızısı dindirilemez, bu şekilde aç hayvanların karnı doyurulamaz.
Yapılan, her şeyden önce nimete saygısızlıktır.
…
Evinizin önünde, bahçenizde, balkonların altında yığınla ekmek parçası, bizim insanlığımızı kaybettiğimizin göstergesi değil de nedir acaba?
…
Her canlıyı ve hatta her topluluğu hoşlandıkları yem ile avlarlar!
Yemlerimiz, doğaya fırlatılan ekmeklerimiz olmuş.
Korkarım bizi de önemini giderek yitiren, belki hiç aklımıza getirmediğimiz DEĞERLERİMİZLE AVLAYACAKLAR.
Ekmeklei mesela…
Ya da şekerle!
Bu nedenle nimete biraz hürmet ve biraz saygı!..
Lütfen!
ZİYARETÇİ YORUMLARI
YORUM YAZ