ER KİŞİ NİYETİNE!

26 Ekim 2018 10:23

DAHA dün (25 Ekim 2018) “er” sıfatına uygun yaşam biçimiyle gönüllerde yer edinen Dadaş yürekli bir insanı, Avukat Tuncer Aktaş ağabeyiyi, sicim gibi yağan, adeta “gözyaşlarını” andıran yağmur altında, 70 yaşındayken uğurladık son yolculuğuna.

***

Bir zamanların “en verimli” topraklarına sahip, farklı dünya görüşüne mensup, sağcısı-solcusu-liberali, liberal olmayanı, tutucusu, tutucu olmayanı, alimi, uleması ile çokca değeri bağrından çıkartan Erzurum’un o verimli toprakları, ne yazık ki, giderek çoraklaştı.

***

Artık eski, herkesin örnek aldığı, halim ,selim halinde değil Erzurum. Bu nedenledir ki, gidenin yeri dolmuyor, boş kalıyor.

***

Gelin şöyle bir düşünelim, gözden geçirelim Erzurum’u…

***

Bakalım yakın geçmişe mesela!

Kimleri birkaç yıl içinde, tıpkı Tuncer Ağabeyi gibi uğurlamadık son yolculuğuna.

Ve o gidenlerin yerini doldurabildik mi acaba?

***

Bir ilginç durum var ki, çoğu insanın da mutlaka çekmiştir dikkatini…

Biz biri birini tanıyan, ama uzun süreden beri görüşemeyen dostlar, genelde musallanın başında buluşur olduk son zamanlarda.

***

Ya bir “er kişiyi”, ya da bu toprakların biçimlendirdiği bir kadınımızı, anamızı, bacımıza karşı son görevimizi yapmak amacıyla toplanıyoruz bir cami bahçesinde ve hasret gideriyoruz biri birimizle.

***

Erzurum’un geçmişini iyi bilen ve doyasıya yaşayan, şehrin her zerresine de vakıf insanların, dünün özlemi ile yanıp, tutuştuğu bir gerçek.

Çoğu insan köşesine çekilmiş, sokağa bile çıkmıyor, evinde anıları ile yaşıyor.

***

Hele bir de başka diyarlarda yaşayan bir Erzurumlu’ysanız, özlem duygularınızın gem vurulmaz hale geldiğini yine en iyi siz bilirsiniz.

***

İşte böylesi duygular altında kaleme aldım “Er kişi niyetine” şiirini.

***

Gördüklerim, yaşadıklarım karşısında içim burkuluyor.

***

Sizin, önemli bölümünüzün de aynı ruh hali içinde olduğunu tahmin ettiğimden, hislerinize tercüman olayım istedim.

Umarım o tercümanlığı yapabilmişimdir.