ERZURUM İÇİN 10 İYİ İNSAN ARANIYOR

HAYLİ zaman önceydi.

Erzincan’da deprem olmuş, binalar yıkılmış, çok sayıda can kaybı yaşanmıştı.

***

Sıra yaraları sarmaya gelmiş, ilk başta da binaların yapımına başlanmıştı.

***

Binaların bir bölümünün yapımını, Avrupa Birliği (AB) üstlenmiş…

Finansmanı onlar sağlıyor, inşaatların kontrolünü de Avrupa’dan gönderilen elemanları yapıyor.

***

İhaleyi alan şirketler içinde, Erzurum firmaları da var.

O şirketlerden birisinin sahibi, aynı zamanda arkadaşım…

İnşaat konusunda ailece deneyimliler.

“Biz Erzincan’da işi yapmaya başladığımızda, inşaat işini bilmediğimizi anladım” demişti.

***

Adam Avrupalı.

Eğitimi, uygulaması, dolayısıyla işe yaklaşımı avrupai!

İnşaat tamamlanıncaya kadar, bizimkilere tabiri caizse, “postun kılları”nı saydırmış.

Ama işin nasıl olması gerektiğini de öğretmiş kendilerine.

***

“İnşaatın inceliklerini onlar sayesinde, yıllar sonra da olsa öğrendik” demişti arkadaşım.

***

Cumartesi günü Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nde (GSF), Renk Kalibrasyonu ve Yönetimi konulu bir sunum vardı.

***

Göksel Şen, genç, sempatik ve alanında söz sahibi bir insan.

Kalkmış İstanbul’dan, birşeyler anlatmak için Erzurum’a gelmiş.

***

Salondayız.

Önümüzde fakültenin bilgisayarları sıra sıra dizili.

***

Şen, gerçekten de şen şakrak şekilde renkleri, bilgisayarları, programları, profesyonellerin neler yaptıklarını anlatıyor.

O anlattıkça, fotoğraf konusunda, photoshop alanında çok şey bildiğini zanneden ben, halden hale düşüyor, şaşırdıkça şaşırıyorum.

Meğer ben, çok şey bilmiyor, el yordamı ile bişeyler yapmaya çalışıyormuşum.

Bilimsellikten uzak, karadüzen misali gibi.

***

Anlatılanlardan çıkardığım sonuç bu!

***

Yine eskilerden bir anekdot!

***

İstanbul Büyükşehir Belediyesi Asfalt Fabrikaları Genel Müdürlüğü’nden bir ekip, yollarımızın durumunu, asfaltı ve kalitesini incelemek amacıyla Erzurum’a gelmiş, çalışmalarının sonunda bir de rapor düzenlemişler.

***

El cevap:

“Erzurum’da asfaltın başında bulunanlar asfaltı bilmiyor! İşin garibi, o insanlar işi bilmediklerinin de farkında değiller!”

***

Ne derler:

“Buyrun, burdan yakın!”

***

Farklı alanlarda başka örnekler de var elbet.

***

Örneğin arabanız arıza yapıyor, servise ya da sanayideki ustalara götürdüğünüze de götüreceğinize de bin pişman oluyorsunuz.

Ya arıza tam anlamıyla giderilemiyor, ya da önünüze “anormal şişmiş” bir fatura konuluyor.

***

Aracı arıza yapanların, soluğu başka şehirlerde almasının nedeni başka ne olabilir ki?

***

Alın Erzurum’u mercek altına, şehrin MR’sini çekin, kesitlerini inceleyin, çoğu sektörde benzer durumların var olduğunu ve yığınla olumsuzluk yaşandığını irkilerek göreceksinizdir.

***

Öğretmen anlattığından, veli çocuğundan, avukat hukuktan, doktor mesleğinin inceliklerinden bihaber.

Bilinenlerin çoğu fakültelerde, yılar öncesinde öylece kalmış durumda.

Ne acı!

***

Basın camiamız evlere şenlik!

***

Şehrin “göze batan” noktalarında sıklıkla boy gösteren kardeşler mesela…

Afra tafralarına, duruşlarına, toplantılardan çekerek paylaştıkları selfilere baktığınızda kimini Ara Güler, kimini Coşkun Aral, kimini Ertuğrul Özkök zannedersiniz.

***

Oysa, “haberci hatce”dir onlar.

***

“Haberci hatce”yi sanırım hatırlamışsınızdır!

***

Hani küçükken mahallede, okulda “ispiyon ruhlular”a onları rencide etmek için, “haberci hatce” diye bağırırdık ya…

Onun gibi bişey!

***

O “ispiyon ruhlular” bugün meydanlarda “gazeteci” kılığına bürünmüş, ahkam kesiyor!

Hem de haber adına ne çamlar devirerek!

Garip!

***

Benzer sıkıntıları camilerde, özellikle de cuma günleri görmüyor muyuz?

***

Hocaefendi hutbe okumak için minberde.

Çoğu, elindeki metni okumaktan aciz.

Cümlenin başı, gözü kırılıyor, kimsenin umuruna değil.

***

Arapça iyi, ama Türkçe hak getire.

Ne ayıp!

***

İşte işin vehameti…

Ya da Erzurum’u çıkmaza iten çaresizlikler!

***

Sorunların aslında hepimiz farkındayız, çözmemiz lazım bunu da biliyoruz.

***

O çözüm yollarını Göksel Şen ve Atatürk Üniversitesi, haftasonunda gösterdi bize.

***

Diyorum ki, sağa-sola düşmeye, arayışa girmeye ve Amerika’yı yeniden keşfe gerek yok!

***

İşin Türkçesi şu:

Eğitimi kendimizden,biz  büyüklerden başlatacağız.

***

Yani…

Uzun zaman önce “hayal yolculuğu”na çıkan ve bir üniversite kurmak için, büyük paralar harcayan Erzurum Ticaret Odası (ETSO) başta olmak üzere, önemli STK’ların hepsi, alanında isim yapmış bilim insanlarını, büyük ustaları Erzurum’a getirerek eğitim hamlesi yapacak!

***

Her alanda “en iyi 10 kişi” ilk başta yeter ve hatta artar bile.

***

Mesela 10 iyi avukat, 10 doktor, 10 gazeteci, 10 öğretmen, 10 saz ustası, 10 ressam, 10 kaynakçı, 10 motorcu, 10 mühendis ve dahası…

***

Neden İhracatçılar Birliği İngilizce, Rusça, Çince kursları açmaz, neden nasıl ihracat yapılacağını iş dünyasına anlatacak uzmanları Erzurum’a getirtmez?

Neden bir tatlı rekabeti başlatmaz, neden “En çok ihracat yapacak 10 Erzurum firmasına bizden de şu kadar lira ödül” diyerek fişeği ateşlemez?

***

Buradan kalkıp Rusya’ya, Dubai’ye, bilmem nereye gitmek…

Böylesi yolculuklar, kibar bir dille sadece dostlara “alışverişteyiz gösterisi” yapmak içindir!

***

Tıpkı tahtırevanla üniversite kurma yolculuğuna çıkma misalinde olduğu gibi.

Bunlar sonuca etki etmeyen ataklardır ve memlekete katkısı “yok” denecek kadar azdır!

***

Bilmem anlatabildim mi?