BULUNMAZ HİNT KUMAŞI NEDEN BULUNMAZ?

BÜYÜK Devletler kendilerine yeni pazarlar arıyorlar!

Şeker fabrikaları hakkında ilk yazımdan beri bunu vurguluyorum.

Demokrasi ve uygarlığa sevdalı (!)gelişmiş ülkelerin, sömürgeleştirdikleri devletler üzerinden kendilerine yeni pazar açma çabalarını; şeker fabrikaları hakkında yazdığım ilk yazımdan beri anlatmaya çalışıyorum.

Şimdi size bir masal anlatmak istiyorum; olur da birkaç yazıda anlatamadığımı anlatırım umuduyla…
Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, pireler berber, develer tellal iken; pazarlarda el dokuması Hint kumaşları yok satıyormuş!

Makine ile üretilen İngiliz kumaşları ise rağbet görmüyor yüzüne bile bakan olmuyormuş.

Hindistan’ı sömürgeleştirmiş olan “üzerinde Güneş batmayan imparatorluğun” kumaş fabrikatörleri bu konuda inanılmaz yaratıcı bir yöntem düşünmüşler:

 “Hintli ustaların baş parmaklarını kesmek! “

Amaca ulaşmada her yol mubah düşüncesinden yola çıkarak, Hintli dokumacı kadınların “medeniyet parmağı” da denilen baş parmaklarını kesmişler ve böylece de Hint kumaşlarının saltanatına son vermişler.

Bu kesim işleminin çoğunu da Hintli görünümlü ancak düşünce ahlak ve zekâ bakımından “İngiliz” Hintlilere yaptırmışlar.

Bu memur arkadaşlar; kendi milletine düşman, beyinleri yıkanmış veya para ile satın alinmiş yerli Hintlilermiş…

Tabii böylece zamanla Hint kumaşları piyasada bulunmaz olmuş!

Ne oldu; yüzünüz asıldı, hayırdır masalı çok mu sert buldunuz?

İnandırıcı gelmedi mi? böyle masal mi olur dediğinizi duyar gibiyim; haklısınız…

Peki bu olayı 1760 larda İngiliz Doğu Hindistan şirketinin bizatihi uyguladığını söylersem ve bunun masal olmadığını…