( 8-9 KASIM 1877 Aziziye Savaşı anısına)
DÜŞMAN Erzurum’u alırsa, Anadolu’nun kilidini açacak.
“Arapzade Ali” toplar ahaliyi tabyaların önüne, mitingler yapılır.
Haykırılır dört bir yandan, “bütün halkın bedeni serilmedikçe yere, bu şehre düşman giremez!”
On binlerce “Dadaş” yemin eder…
Erzurum ve çevresini saran Tabyaların bir kısmı altta, Topdağı’ndaki Mecidiye ve Aziziye Tabyaları üstte!
Üst gidince, alt gitti demektir.
Düşman baskını üç tabyanın ikisi ele geçmiş.
Askerlerimizin çoğu şehit düşmüş. “Miralay Bahri Bey” yaralıdır.
Ortalık zifiri karanlıktır.
Gecenin bu sessizliğinde, yaylım ateşi, şimşek gibi çakar…
Ayazpaşa Camii minaresinden yükselen bir ses;
“Müezzin Hafız Osman Bedrettin” okur, ezan- salâ…
Uyandırır bütün şehri…
Aziziye baskınını anlatıyor.
Aziz şehir coşuyor…
Eli silah tutan herkes, Topdağı’na koşuyor.
Kadın-erkek, genç-ihtiyar…
Tüfek, balta, tırpan, satır…
Ey iman, ne güzel ve ne büyük şeysin.
Aziziye’ye toplu hücum…
Aziziye’ye askerden önce halk giriyor.
Saatlerce süren, göğüs göğüse boğuşma!
Askeri kuralları bilmeyen halk, düşman haklamayı ne de iyi biliyor.
Aziziye tamam, sonrası Varank Deresi!
Rus’un gebermiş bedenleri de orada.
Düşman cin çarpmış gibi, Deveboynu’na doğru kaçıyor, barışa kadar da oradan çıkamıyor.
Aziziye Tabyası şehitlerin mahşeridir.
Vatanımın en şerefli yerlerinden biridir.
Bu şehir mübarek, aziz, mukaddes bir vatan, uğrunda döküldü nice temiz kan…
Tabyalar, şehitlerin yatağı, gaziler otağı, Dadaşın gözyaşıdır…
Nene Hatun, Kara Fatma, Gülizar, Dadaş kızları…
Nail Çavuş, Gül Ahmet, Yaşar Emmi, Gazi Ahmet Muhtar Paşa, Kurt İsmail Paşa!
Halk, Ordu el ele vermiş, kasıp kavuran fırtına olmuş, sel olmuş, zalimi yok eden kasırga olmuş…
Aziz şehir Erzurum…
Kor ateş, patlayan bir volkan…
İlk sesi haykıran, baş kaldırış, korkusuzca saldırış, pir aşkına düşmana vuran “Dadaş”…
Şanla, şerefle kazanılan zaferler, tarih yazan bir efsane, Moskof’ un belalısı…
Aziz şehir Erzurum…
Şühedanın gözünde bir abide, Ay Yıldızlı Bayrağın göz bebeği, memleketin fedakâr evladı.
Eşsiz bir destan, nurdan bir melek, mazisi temiz, özü berrak, duru…
Aziz şehir Erzurum…
Yiğitlik, mertlik, gözyaşı…
İstikbal, umut, temel taşı…
Aziziye tarih boyu kanayan yara…
Taşı- toprağı, çiçeği- çimeni şüheda.
Gelini- kızı, genci- ihtiyarı kahraman…
Azim, irade, inanç, iman…
Ezanların ilahi namesi, mümin’in duası…
Kahramanlık, yiğitlik, erlik destanı…
Vatan için ölen vatan…
Dadaşın ruhu. Eğilmez başı…
Aziz şehir Erzurum…