EFSANE ŞARKI, ÇOK GERİLERDE KALDI

HEPİMİZİN okulda öğrendiği, ezberlediği ve sıkça söylediği, “Bak postacı geliyor, selam veriyor. Herkes ona bakıyor, merak ediyor” şarkısı, şimdilerde yerini, “Bak postacı geliyor. Aman selam vermeyelim”e dönüştü. Sabah dağıtmak amacıyla aldıkları zarfların tamamına yakınının icra yazısı, mahkeme celbi ve faturalardan oluştuğunu belirten bir posta dağıtıcısı, “Artık vatandaş bizi kapısında görmek istemiyor” diye yakındı.

Yaklaşık 21 yıldan beri posta dağıtıcılığı yaptığını ve son yıllarda giderek zorlanmaya başladığını belirten ve isminin açıklanmasını istemeyen bir dağıtıcı, “Sadece ben değil, benimle aynı işi yapan tüm arkadaşlarımızda bir bıkkınlık, bir usanç ve belki bir utanç sözkonusu” dedi. Eskiden, mektuplaşmanın revaçta olduğu, insanların biri birlerinden haber alabilmek amacıyla mektuplaştığını, özellikle dini bayramlarda tebrik kartlarının gönderildiğini hatırlatan aynı dağıtıcı, şöyle yakındı:

“- Okul yıllarımızda hepimiz bir şarkı öğrenmiştik. Bugün bile yetişkin çoğu insan, ‘Bak postacı geliyor, selam veriyor / Herkes ona bakıyor, merak ediyor’ şarkısını çok iyi hatırlıyordur. Ne yazık ki, bizim açımızdan o günler çok gerilerde kaldı. Erzurum’da nerede dağıtım yapacağımız belli. Sabah merkeze gidiyor, dağıtacağımız zarfları alıyor ve şehrin dört bir yanına dağılıyoruz. İnanın elimize dağıtalım diye tutuşturulan zarfların neredeyse tamamına yakını ya icra’dan, ya mahkeme’den gönderilmiş. Geri kalanları da fatura. Artık biz insanlarımıza ne iyi haberler verebiliyor, ne de güleryüzle karşılanıyoruz. Aslında bu bizim işimiz değil. Mahkeme celbini, icranın yazısını biz niye dağıtalım? Çoğu kapıda öylesine asık bir yüzle karşılanıyoruz ki, bir dayak yemediğimiz kalıyor. Bu konuda PTT’nin kendisini gözden geçirmesi ve sorumluluklarını belirlemesi gerekiyor.” erzhaber