ERZURUM’UN KIYMETİ BİLİNMEYEN BİR DEĞERİ DAHA!

19 Kasım 2023 13:34 | Son Güncellenme: 19 Kasım 2023 13:45

BİR insan, kültürün beş para etmediği bir devirde kültür işiyle uğraşır mı?

“Uğraşmaz” diyenlerin sayısı hayli fazla olacaktır.

Ancak isminiz Nizamettin Korucu ise ve siz bir gönül adamıysanız, hele de gözünüz parada pulda yoksa uğraşırsınız, hem de bıkmadan, usanmadan ve de her türlü zorluğa, sıkıntıya inat.

Şimdilerde Muratpaşa Mahallesi ile Erzincankapı Çarşısı’nın kesiştiği Naib Sokak’ta sahaflık yapan 61 yaşındaki Nizamettin Korucu, hayatını kitaba, eski yayınlara vakfetmiş birisi.

Hayat mücadelesinde 60 yılı geride bırakan, ömrünün en güzel 30 yılını da sahaflıkta tüketen, çoklukla öğrencilerin, özellikle de üniversiteli gençlerin Hızır gibi imdadına yetişen, hafızasında bilgisayar harddiski misali en az 4 bin kitabın, çoğu yazarlarının isimleriyle birlikte kaydı bulunan Nizamettin Korucu ile ismini Kur’anda yer alan İnşirah suresinden esinlenerek verdiği, “ferahlık” anlamına gelen sahafevinde sohbet ettik.

İnşirah Kitabevi, sokak arasında unutulmuş, sıvaları dökük, daracık odaları ile içeri giren insanlarda hem şaşkınlık ve hem de hayranlık uyandıran, rafları her türlü eski kitap ile dolu bir kültür yuvası.

Ne İnşirah Kitabevi’nin ve ne de Nizamettin Korucu’nun değil Erzurum, bölgede bile bir benzerinin olmadığı muhakkak.

Çoğu yerde eski kitap alım-satımı ile uğraşan insanlara rastlamak mümkün.

Ama gerçek anlamda bir sahaf arıyorsa insanlar, Naib Sokağa uğramak zorundalar.

Erzurum’un renkli simalarından olan, yaşadığı yıllarda ilginç yorum ve yakıştırmaları ile çoğu insanın hafızasında “Ciğerim Fuat” olarak yer edinen, “Ben horozun olmadığı yerde öterem” diyen fanatik Erzurumspor taraftarı Fuat Elaldı’ya ait “benim yedeğim yoktur” sözü ile bire bir örtüşen Nizamettin Korucu’nun, sırf bu nedenle koruma altına alınması ve desteklenmesi gerektiğine inanıyorum.

Ancak gelin görün ki, edebiyata, sanata, şiire gönül vermiş bir avuç insan dışında şehir yönetiminden kimselerin semtine uğramadığı, belki adını bile bilmediği Nizamettin Korucu’ya çatkapı yaptık.

Aynı anda 8-10 kişinin içeri girmesi halinde sıkışıp kalınacak sahafevinde kitaplarla dostluğunu sürdüren Korucu’nun, aslında o insanlardan, yani şehrin ekâbirlerinden (devletin ileri gelenlerinden) bir şey beklediği de yok.

Bu konuda sitemine tanık olmadık.

Korucu, yaşadığı hayata, zorluklarla mücadeleye alışık biri.

Kitaplar onun dünyası.

erzurumdanhaberler olarak geçtiğimiz yıllarda da haberlerini yaptığımız, geçtiğimiz gün de meraklılarının “kültür sokağı” adını verdikleri mavi-beyaz renklerin ağırlıklı olduğu işyerinde ziyaret ettiğimiz Nizamettin Korucu, yine kendi halindeydi, yine kitaplarla senli benliydi.

Mekân dardı, içeri soğuktu, ama gönüller ferahtı.

Konuşulacak belki çok şey vardı, ama zaman uzun sohbet açısından uygun değildi.

Mesai saatleri içinde daha fazla meşgul etmedik kendisini.

Fotoğraflarını çektik ve bir başka gün buluşmak ümidiyle vedalaştık.